Mocne Uderzenie "Letniego Grania" w Szczytnie! Impreza rosnąca w siłę będzie w tym roku hołdem dla zmarłego trzy dekady temu Krzysztofa Klenczona - legendy polskiej sceny rokowej.
Konkurs żywiołowej i rockowej muzyki pierwszego dnia "otworzy nam szerzej oczy i przygotuje uszy", by podczas koncertu głównego nic nam nie umknęło.

Z wielką przyjemnością ogłaszamy otwarcie Konkursu im. Krzysztofa Klenczona.
W tym roku minęło 30 lat od tragicznej śmierci Krzysztofa Klenczona – patrona konkursu, który miał olbrzymi wkład w rozwój polskiej muzyki rozrywkowej. To On był polskim Lennonem śmiało wyznaczającym nowe trendy w dynamicznie rozwijającym się nurcie muzyki Mocnego Uderzenia – BiG BiT! 
Niech KiKK Konkurs będzie muzycznym hołdem nie tylko dla jego osoby ale wartości, które niósł ze sobą duch Jego muzyki!

8 lipca, godz. 17.00
KiKK Konkurs im. K. Klenczona, MDK ul. Polska 12

9 lipca, godz. 19.00
Ruiny zamku Krzyżackiego

John Porter z Zespołem, Lachowicz & The Pigs, Tymon & Transistors,

Bilety w cenie 10 zł do nabycia w sekretariacie Miejskiego Domu Kultury w Szczytnie i herbaciarni "Róża Wiatrów", w dniu koncertu - 15 zł.

Prosimy o zapoznanie się z regulaminem imprezy "BiGBit FETA2011" dostępnym jako plik pdf.

UCZESTNICY ZAKWALIFIKOWANI  DO KONKURSU VIII OGÓLNOPOLSKI KONKURS PIOSENKI im. KRZYSZTOFA KLENCZONA SZCZYTNO 8.07.2011

John Porter 

John Porter urodził się 15 sierpnia 1950 roku w Walii. W poszukiwaniu życiowej drogi w 1976 roku dociera do Polski, gdzie postanawia osiedlić się na stałe. Początek kariery to przede wszystkim współpraca z Korą i Markiem Jackowskim, z którymi współtworzył trio 'Mannam - Elektryczny Prysznic', gdzie grał na gitarze akustycznej.

Trzy lata później artysta opuszcza zespół i zakłada swoją własną formację, którą nazywa po prostu Porter Band. W tym samym roku, w ciągu zaledwie 4 dni, grupa nagrywa swój debiutancki krążek, zatytułowany "Helicopters". Mimo problemów z promocją album został dobrze przyjęty przez fanów, a nawet zyskał miano płyty roku w kategorii rock. Drugim i zarazem ostatnim wydawnictwem ówczesnego Porter Band był zapis jednego z koncertów grupy. Materiał zatytułowany "Mobilization" ukazał się dopiero dwa lata po jego nagraniu. Kolejnym znaczącym, aczkolwiek bardzo krótkim rozdziałem w twórczości Johna był projekt China Disco. Rezultatem współpracy z Winicjuszem Chróstem, Andrzejem Mrowcem, Krzysztofem Ścierańskim i Jose Torresem był niestety tylko jeden album wydany już po rozpadzie zespołu.

Po tym wydarzeniu John wraca do gitary akustycznej i postanawia samodzielnie kontynuować swoją muzyczną drogę. W 1983 roku wydaje płytę "Magic Moments", pierwszy album unplugged w Polsce. W sumie artysta wydaje jeszcze pięć świetnych akustycznych albumów.
Na początku lat '90 John Porter wraca do elektrycznych brzmień, formuje nowy skład i jako zespół Mirror wydaje krążek "Right Time". Kolejnym powrotem była reaktywacja Porter Bandu i wydanie "Alexandrii". Mimo ciepłego przyjęcia i początkowych sukcesów formacja rozpada się, a John Porter zawiesza swoją działalność na rynku muzycznym.

W 1990 roku John w wielkim stylu powraca jako Porter Band, ale w zupełnie odnowionym składzie. Muzycy wydali jeden album studyjny "Porter Band '99", koncertowe "Electric", oraz nagrali materiał na nowy krążek zatytułowany "Psychodelikatesy". Niestety z powodu problemów ze znalezieniem wydawcy zespół rozpadł się, a płyta dopiero dzięki tegorocznej "Antologii" pojawi się na rynku.

Kolejnym etapem zarówno w życiu osobistym, jak i artystycznym była współpraca z Anitą Lipnicką. Zarejestrowany w 2002 roku utwór "For you" zaśpiewany wspólnie z Anitą okazał się być kolejnym punktem zwrotnym w karierze Johna. Rok później ukazuje się płyta "Nieprzyzwoite piosenki", która została entuzjastycznie przyjęta zarówno przez fanów, jak i krytyków. Krążek osiągnął status "Złotej płyty", oraz otrzymał Fryderyka za "Najlepszy album". Kolejne wydawnictwo "Inside story", także zostało docenione i tak jak poprzedni krążek zyskał miano "Złotej płyty". Również w 2005 roku John Porter zostaje odznaczony medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis"s.
W 2008 roku ukazała się ostatnia płyta duetu Lipnicka Porter „Goodbye”.

Tymon & The Transistors

Grupa Tymon & The Transistors powstała z inicjatywy Tymona Tymaoskiego w lipcu 2002 roku podczas Przystanku Olecko. Główny trzon zespołu tworzą Tymon Tymaoski (głos, gitara), Marcin Gałązka (głos, gitara), Arkadiusz Kraśniewski (gitara basowa), Filip Gałązka (instrumenty perkusyjne, głos). Zespół gra głównie muzykę rockową, ale chętnie sięga również do inspiracji jazzem i muzyką alternatywną. W repertuarze grupy znajdują się, obok nowych utworów, odświeżone aranżacje piosenek poprzednich formacji Tymona Tymaoskiego (Kury, Trupy, Czan, Poganie). Muzykę Tymona&Transistors wyróżnia przede wszystkim silny gitarowy charakter utworów.

Do tej pory grupa wydała trzy krążki. Pierwszy z nich będący muzyką do filmu Wojciecha Smarzowskiego Wesele odniósł ogromny sukces wśród publiczności i krytyków. Za muzykę do Wesela Tymaoski zdobył Orła 2005 oraz Złotą Kaczkę czasopisma Film. Druga płyta zespołu pt.: Don’t Panic! We’re From Poland zawiera materiał, na którym dominują hard rockery, przeplatane melodyjnymi balladami oraz intrygującymi numerami w klimacie 'nowofalowego' reggae.

Ukazująca się obecnie na rynku trzecia płyta Bigos Heart, która jest kompilacją najlepszych utworów Trupów i Czanu (dawnych formacji Tymaoskiego) w nowoczesnych aranżacjach Transistorsów. Na płycie dominują jednak nowe kawałki grupy, głównie w języku angielskim. Do współpracy zostali zaproszeni goście specjalni: Leszek Możdżer, Grzegorz Halama, Daniel Hertzov oraz Kuba Staruszkiewicz. Dojrzałe oblicze zespołu ujawnia się w klarownie zaaranżowanych utworach, łączących najlepsze dotychczasowe brzmienia kapeli.
Dalsze plany zespołu kręcą się wokół musicalu Tymaoskiego, Polskie Gówno w reżyserii Grzegorza Jankowskiego. Płyta z muzyką ukaże się w przyszłym roku w formie podwójnego albumu, na którym znajdą się zarówno utwory zespołu jak i parodiowanych przez Transistorsów kapel.

Lachowicz and The Pigs

Właściwie - Jacek Albert Lachowicz - muzyk, związany głównie z sceną trójmiejską. Jacek Lachowicz jest w środowisku polskiej muzyki alternatywnej personą szczególną. To jeden z przedstawicieli fali tych muzyków, którzy charakterem twórczym wykraczają daleko poza ramy standardowego rozumienia rocka w naszym kraju. Lachowicz przez 8 lat współpracował z sopocką grupą alternatywną ŚCIANKA, z którą nagrał 4 płyty długogrające i pięć singli. Od 2004 Lachowicz tworzy własny projekt muzyczny nazwany po prostu Lachowicz. Dotychczas ukazały się 4 płyty solowe Lachowicza - „Jacek Lachowicz” i „Za morzami” , ekskluzywna płyta "Runo" i najnowsza - "Pigs_joys and organs"....płyta w większości jest w języku angielskim,a produkcyjnie zmierza w stronę prostych piosenek,które probuja wymknąć się sztampowej rockowej aranżacji...
Oto, co pisali o Jacku słuchacze jego pierwszej płyty „Jacek Lachowicz” (cytaty z Merlin.pl):

„Nasz rynek zalewany jest tandetną muzyką. Wśród tej bylejakości od czasu do czasu zdarza się jakaś perełka.”
„(...) spieszę donieść, że w sklepach od kilku miesięcy można kupić dzieło wyjątkowe, świeże i co najważniejsze, polskie.”
„Rewolucja muzyczna! Ta płyta stawia świat na głowie!”
„Co roku w Polsce wychodzą tysiące płyt i żadna z nich nie wywołuje rewolucji. Ta jednak sprawiła, że mój świat stanął na głowie. Czekałam na nią od dłuższego czasu i stawiałam jej poprzeczkę bardzo wysoko, a mimo to nie myślałam, że zrobi na mnie aż takie wrażenie. Niesamowicie oszczędne kompozycje czynią ją wyjątkowo nowatorską na polskim rynku muzycznym. Ale naprawdę genialność·          piosenek Lachowicza wynika raczej z jakiejś magii, która je otacza i sprawia, że są piękne. Te kawałki połykają słuchacza i dają szansę znalezienia się w innej rzeczywistości”
„Tak to niestety bywa w Polsce, że naprawdę oryginalni artyści ze swoimi świetnymi płytami pojawiają się raz na kilka lat. Tak bylo w przypadku Lenny Valentino, tak jest w przypadku Budynia, tak jest również w przypadku Jacka Lachowicza (...)”.

Druga płyta - „Za morzami”,  jest już równie wysoko ceniona (cytaty z Merlin.pl):

„Rewelacja!!! Rewolucja!!!”
„Płyta tak soczysta i barwna, że chce się ją zjeść·  . Bez przypraw. Na surowo. Perła, na którą warto było czekać·

Trzecia płyta - "Runo" - ekskluzywny album z kompozycjami instrumentalnymi stworzonymi na potrzeby filmów.

Czwarta płyta - "Pigs_joys and organs"

"Jest w jego nowych kompozycjach niebywała lekkość, która czyni z "Pigs, Joys And Organs" płytę bardzo przystępną, aczkolwiek warto pamiętać, że to wydawnictwo muzycznie złożone, trudne do sklasyfikowania, inspirujące. Przeznaczone do ciągłego słuchania i polecania wszystkim znajomym. Bez wyjątku." (onet.pl)
"Na "Pigs, Joys And Organs" znajdziemy zarówno kawałki stworzone na rockowej podstawie, z wysuniętą perkusją i alternatywnym zdobnictwem, chwilami ostrym i hałaśliwym ("Dumb'n'Deaf"), a także lżejsze, z akustyczną gitarą, dotknięciami fortepianu, czy sunącą w tle elektroniką (choćby "Grind My Soul"), nawiązujące do bluesa (świetna "Like A Pig" z saksofonem w drugiej części), jak i sielskie, błogie utwory (kołysankowa "All The People" i śliczna "To Be Strong"). Nie brak akcentów psychodelicznych rodem sprzed 40 lat, lekkich ukłonów w kierunku Radiohead, Sigur Ros." (wp.pl) 
„Artysta nie chodzi prostymi ścieżkami - utwory często zaskakują pod względem kompozycji, podejścia do aranżacji oraz produkcji. Lachowiczowi jak zwykle bliska jest figlarność Becka w singlowym "Like a Pig", ale też eksperymenty z elektroniką w stylu Radiohead pod koniec "Grind My Soul" czy The Notwist w "Pax", a nawet chyba po raz pierwszy nowofalowe klimaty Joy Division w "Joy". Szczególnie pierwsza część albumu wydaje się dużo gęstsza, momentami wręcz ciężka, a przede wszystkim różnorodna. Lachowicz przełamuje schematy zwrotka - refren i odchodzi od rockowej formuły, dodaje zapętlone rytmy, partie klawiszy, melotronu oraz instrumentów dętych i smyczkowych.” (dziennik.pl)